Author: arjankuijpers

Categories
Ervaringen & Gedachten

Jong professionals in de gezondheidszorg

Jonge professionals in de gezondheidszorgsector staan voor een groot aantal uitdagingen, ten eerste de werkdruk waardoor er minder tijd is voor begeleiding. Maar ook de toenemende complexiteit van de zorg, waarbij niet alleen van de zorgvragers zelf, maar ook het zorgstelsel met alle wetten en regels, deze worden steeds complexer.

Het is van belang dat je als jong professional goed ondersteund voelt en de tijd krijgt om je te ontwikkelen. Dat wanneer je begint er geen onredelijke verwachtingen geschept worden en je de tijd krijgt om je wegwijs te maken op de afdeling of organisatie waar je bent en je ervaring kan opdoen die je nodig hebt.

Dit zijn tips

Werk diensten in tweetallen (buddy’s), zo kan je elkaar ondersteunen.

Neem een (ervaren) collega op de afdeling als vertrouwenspersoon waar je moeilijke onderwerpen/situaties mee kan bespreken die vragen beantwoord en die met je meedenkt. Vraag hiervoor geplande tijd aan op de afdeling, je verdient het.

Ben je ervan bewust dat iedereen ooit begonnen is, en dingen heeft moeten leren, ben dus niet bang om fouten te maken en fouten toe te geven, hulp te vragen en toe te geven dat je iets nog niet weet.

Communiceer met je collega’s, zeg als je iets spannend vindt of je ergens nog niet in bekwaam voelt.

Houd rekening met je werk/privé balans, dit geldt voor iedereen maar jong professionals durven soms nog niet zo goed voor hun eigen welzijn op te komen.

Vraag om feedback, en wees open voor opbouwende feedback. Afbrekende feedback komt ook voor, daar moet je ook mee leren omgaan, maar neem het jezelf niet kwalijk, dit is een beperking van de ander.

Spreek uit dat je nog een jonge professional bent, zodat je collega’s hieraan herinnerd worden en er rekening mee wordt gehouden. Dit uitspreken is een kracht geen zwakte.

Vergeet niet om ondanks de stressvolle, veeleisende en soms chaotische omgeving plezier te hebben in je werk.

Vergelijk jezelf niet met anderen, goed is goed, het hoeft niet perfect. Iedereen twijfelt wel eens aan zichzelf, en je kunt vast meer dan je denkt.

Als collega

Als collega van een jong professional, heb geduld, vraag naar behoefte en reflecteer regelmatig op het welzijn en stem hierop af, denk eraan dat je ook ooit bent begonnen en hoe dat voelde. Je bereikt meer met een positieve opbouwende houding, dan directe persoonlijke kritiek, dat vindt niemand fijn. Wanneer je als afdeling een goed (leer) klimaat schept zal iedereen ervan profiteren. Geen fouten mogen maken en continue perfectie nastreven schept onrealistische verwachtingen, dat niet alleen voor jonge professionals onhaalbaar is en stressvol, maar zij hebben er wel het meeste last van.

Een versie van deze tekst is gepubliceerd als column in Suus (werknemers blad van stichting Surplus), editie 17, jaargang 2023.

Categories
Ervaringen & Gedachten

Vergeet niet jezelf als je voor een ander zorgt

Ik denk dat de meeste hulpverleners mensen zijn die graag voor andere zorgen, dat is natuurlijk erg nobel. Maar voor iemand zorgen is ook een verantwoording, heeft consequenties en vraagt ook zeker wat van je als persoon. Dit moet je kunnen opbrengen.

Een van de wijsheden die ik heb geleerd is dat; Als je voor een ander wilt kunnen zorgen, moet je eerst voor jezelf zorgen. Ergens is dat natuurlijk wel logisch, want je moet sterk in je schoenen staan, als je voor een ander zorgt. De ander heeft namelijk een zorg tekort, dat vraagt energie, betrokkenheid en grensstelling. Dit alles is veel moeilijker als je zelf overbelast bent of niet goed in je vel zit.

Daarom denk ik dat je als mantelzorger of hulpverlener goed op moet letten dat je goed voor jezelf blijft zorgen.
Ik zie soms mensen in de zorg zichzelf wegcijferen voor anderen. Of onbewust zo opgaan in de zorg voor anderen, dat ze zichzelf vergeten. Dit lijkt (op korte termijn) misschien goed of diegene merkt er niet veel van, maar vraag je af wat voor effect dit heeft op langer termijn. Kan je het wel volhouden? En wat als het voor gevolg heeft dat de ondersteuning voor langere tijd volledig wegvalt (bijvoorbeeld bij een burnout). Dan onstaat er een groter zorg vacuum dan dat je voor jezelf zorgt en af en toe eerst je eigen gezondheid bewaakt en je grenzen stelt.

Soms is het beter om iets in kleinere stappen te doen, taken te verdelen met andere betrokkenen en extra ruimte voor jezelf te nemen. Want er is er maar één ‘jij’ en daar moet je het mee doen, dus pas goed op jezelf.



Categories
Ervaringen & Gedachten

Kritisch denken

Kritische denken en (deductief) redeneren is niet makkelijk. Ik ben zelf enorm dankbaar dat ik vakken als onderzoekend handelen heb gehad, waarbij ik geleerd heb om kritisch te denken en redeneer strategieën heb aangeleerd en kennis heb verworven over veel gemaakte redenatie fouten. Dit heeft mij inzichten en mogelijkheden gegeven om voor mijzelf en andere op te komen, vooroordelen helpen te voorkomen of misdiagnoses aan de kaak te stellen en helpen te herstellen.

Met verkeerd redeneren en/of overhaaste generalisaties kan een verkeerde observatie leiden tot uiteindelijk grote gevolgen zoals een misdiagnose waarbij een patiënt verkeerde behandeling krijgt. Dat kan leiden (als je geluk hebt) tot vertraagd herstel maar ook tot schade die niet meer te herstellen is, want let op: een verkeerde behandeling kan ook leiden tot schade, waaronder trauma’s waar een client nooit meer vanaf komt.

Helaas komen in de huidige Nederlandse gezondheidszorg nog stigma’s voor. Pas op met het stellen van diagnoses. Dat begint bij; kijk objectief naar symptomen (ook bij comorbiditeit) en dan diagnoses in plaats van eerst zoeken naar diagnoses en dan symptomen. Draai dit proces niet om.

Informatie over inductief en deductief redeneren kan je hier vinden.
Informatie over kritisch denken kan je hier vinden.

Categories
Kennis

Bejegening als belangrijke factor in succes van behandeling

Of het nu preventief, curatief of palliatief is. Iedereen wil een succesvolle behandeling, zowel patiënten, naasten, dokters, verpleegkundige, andere medici, overheid en zorgverzekeraars. En zo kan het nog wel even doorgaan. Niemand zit te wachten op een behandeling die niet werk. Dat kost tijd, geld, energie. Het doet mogelijk anders wel meer kwaad dan goed.

Als verpleegkundige ondersteun je mensen bij vergroten van de veerkracht en zelfredzaamheid van mensen door het ondersteunen van mensen in situaties die zij niet op eigen kracht aankunnen.
Denk dan aan lichamelijke functies, mentale functies en beleving, kwaliteit van leven, dagelijks functioneren of sociaal maatschappelijke participatie.

Het is van belang dat er een goede vertrouwensband is tussen patient en hulpverlener (verpleegkundige). Onderzoek toont aan dat de werk relatie de belangrijkste voorspeller van het therapie resultaat is, ongeacht de achtergrond kenmerken van de patient of de hulpverlener. Een goede relatie is aantoonbaar de belangrijkste therapeutische factor en voorwaarde voor een goed verloop van de behandeling.
Het aangaan van een goede behandeling relatie is belangrijk omdat het bijdraagt aan de effectiviteit van multidisciplinaire behandeling. Het ‘goed’ en ‘veilig’ uitvoeren van taken van de ene discipline is een voorwaarde voor succes van de andere.

“Een passende bejegening is die bejegening die leidt tot een goede werk relatie. Met andere woorden, een passende bejegening is een wijze van reageren op gedrag en uitingen van gevoelens van de patient, zodat deze het gevoel krijgt een bondgenoot te hebben gevonden die samen met hem de strijd aanbindt tegen zijn problemen en hem in staat stelt de behandeling te accepteren en getrouw te volgen” (Bordin, geciteerd in Henselmans 2000).

Als een hulpverleners heb je een goede werk relatie nodig om persoonlijke en onderliggende informatie te verkrijgen van problemen en oorzaken. die nodig kunnen zijn voor een succesvolle behandeling.

Let op vooroordelen en vertrouw op je professioneel en gezond verstand. Zorg ervoor dat je over betrouwbare, juiste en volledige informatie beschikt van een patient, zodat je een compleet beeld hebt van de patient en situatie om dus goed aan te kunnen sluiten bij de patient.

Wanneer een relatie hersteld moet worden dan kan gebruik worden gemaakt van een interventie zoals LEAP: Listen-Empathize-Agree-Partner.

Als laatste, pas op met bejegening want niet passende bejegening schaad het therapie resultaat.
Pijlers voor goede bejegening zijn:
– present zijn;
– hoop & optimisme;
– professionele referentie kaders hanteren op bescheiden en terughoudende wijze;
– aansluitend op eigen verhaal van de patient;
– Stimuleren van de patiënt in zelfredzaamheid, kennis en vergroten van autonomie.

Deze tekst is gedeeltelijk gebaseerd op Leerboek psychiaterie voor verpleegkundigen, vierde, herziende druk, (2020. M. Clijsen et al).

Categories
Zorg theorieën

Presentie zorg

Dit is een backpost van een eerdere publicatie van mij op LinkedIn.

Het perspectief en de leefwereld waarin patiënten zich bevinden is erg belangrijk. Door als professional je eigen perspectief aan de kant te zetten en jezelf te verdiepen in het perspectief van je patiënt, kan je beter begrijpen wat en waarom iets belangrijk is voor je patiënt. Daarnaast betrokken blijven ook al heb je vanuit je eigen perspectief niet veel hulp te bieden is een goede visie. Patiënten ervaren vaak veel steun bij mensen die betrokken zijn ook al kunnen ze niet veel meer dan betrokken zijn. Dat kan wel het verschil maken. Niks is zo erg als ziek zijn en dan voelen dat je niet wordt begrepen of dat je er alleen voor staat.

Je kan hier meer over lezen op de website van Movisie: https://www.movisie.nl/praktijkvoorbeeld/presentiebenadering-basis-goede-zorg

Categories
COVID-19

Help de zorg door hulp niet uit te stellen als het echt nodig is

ncov-2

Het mag duidelijk zijn COVID-19 is een serieuze uitdaging voor onze samenleving. Niet alleen voor de zorg-professionals maar ook voor iedereen die niet direct betrokken is bij de zorgsector.

Dat alle aandacht gevestigd is op COVID-19 is niet gek, het is een nieuwe dreiging. Mensen zijn bang en een geïnfecteerde persoon kan er zwaar ziek van worden of aan overlijden. Dat je het niet ziet ruikt, voelt of hoort maakt het natuurlijk extra ingewikkeld. Het is dan ook belangrijk dat iedereen snapt wat er van je verwacht wordt en waarom. De maatregelen zijn niet leuk, zeker niet als ze wat langer duren. Mensen hebben behoeftes en dat is begrijpelijk. Maar iedereen moet ook snappen dat wat je doet consequenties heeft, en normaal gesproken hebben acties meestal alleen veel impact op jezelf. Met deze COVID-19 situatie is dat anders, de consequenties zijn niet alleen voor jou, maar raak je besmet zonder dat je het weet en infecteer je iemand anders, dan is er een reële kans dat iemand met een zwakke afweer, of slechte gezondheid dit niet overleefd.

COVID-19 vereist dus zeker onze aandacht. Maar ik vrees wel voor de overige patiëntenzorg. Zorg die niet urgent is wordt zoveel mogelijk beperkt of uitgesteld. Door het uitstellen en beperken van de normale zorg, veronderstel ik dat er minder vroeg signalering en preventie mogelijkheden zijn, en dit slechte gevolgen heeft voor de volksgezondheid. Zo is er is een daling van spoed eisende hulp patiënten en hartpatiënten blijven massaal weg uit ziekenhuis, cardiologen zijn ongerust, dat is iet om je zorgen om te maken. Door gezondheidsproblemen pas later te behandelen bestaat er kans dat er meer complicaties optreden en zou het zo kunnen zijn dat deze personen langer en meer zorg nodig zullen hebben in de toekomst.

Niet voor niks was er voor deze crisis veel aandacht voor preventie en vroegsignalering. Belangrijk lijkt mij, om ook tijdens deze crisis goede voorlichting te geven over het feit dat serieuze en spoedeisende problemen altijd moeten worden beantwoord en je toch gewoon hulp mag zoeken. De dringende zorg voor niet corona patiënten mag niet uit het oog worden verloren.

Dus pak je verantwoordelijkheid, houd je aan de regels en zorg dat je op tijd hulp zoekt als dit nodig is. Als zorgprofessional, geef goede voorlichting aan je medemens.


Help de zorg, door hulp niet uit te stellen als het echt nodig is.

Arjan Kuijpers

Meer informatie over COVID-19

https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/vragen-antwoorden#Vragen%20over%20voorkomen%20besmetting

https://www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/vragen-antwoorden#eigengezondheid

Categories
Over mij

Arjan in de zorg

In deze eerste publicatie vertel ik iets over mijzelf, mijn verleden en het doel van deze website. Later ga ik dieper in over mijn huidige visie op de gezondheidszorg en wat ik belangrijk vind.

Ik wilde al langer een website opzetten over de zorg, waarbij ik mijn visie, kennis en ervaringen deel. Dat moment is nu aangebroken. Maar wat doe ik in de zorg? en hoe ben ik hier op uitgekomen?

Laat me een ding als eerste zeggen, verpleegkundige zijn is een levensdroom en ik ben ontzettend blij dat deze in vervulling gaat.

Ik ben tot mijn 24e actief geweest in de ICT sector, mede door een vroege interesse in techniek. Echter heb ik altijd moeite gehad met het toekomst beeld dat ik met een computerbaan ergens achter een bureau zou zitten en allerlei ICT dingen zou moeten doen. Dat past helemaal niet bij mij. Ik ben graag behulpzaam en in contact met mensen. Ik ben dan ook bijna twee jaar geleden gestopt met mijn programmeer studie en heb er voor gekozen om een tussen jaar te nemen. Ik besefte me dat een baan in de deze sector mij niet gelukkig zou maken.

Mijn vervolg keuze was moeilijk na de middelbare school, ik werd gestimuleerd om een technische studie te doen en dat is dan ook wat ik uiteindelijk met veel vallen en opstaan heb gedaan. Maar altijd met verpleegkunde in mijn achterhoofd. Ik heb veel spijt gehad dat ik niet die keuze heb gemaakt en mijn droom niet achterna was gegaan.

Hoe ouder ik werd hoe minder mogelijk het leek, tot ik mijzelf besefte dat je niks te verliezen hebt als je niet gelukkig bent.

Dus na een lang process waarbij ik het moeilijk vond om te kiezen voor verpleegkunde, en waarbij ik mijn technisch opgebouwde vaardigheden het raam uit zou doen, omdat je die niet nodig hebt bij verpleegkunde. Was mijn wens voor verpleegkunde zo overduidelijk groot, dat elk argument tegen geen stand hield.

Waarom wil ik dan in de zorg sector en waarom verpleegkunde?
Misschien komt dit niet uit de lucht vallen, maar ik heb een chronische ziekte, namelijk epilepsie vanaf mijn 7e levensjaar. Nu wil ik daar niet te diep op ingaan want dat is niet het onderwerp van deze website. wat wel belangrijk is, is dat ik van vroeg af aan al in aanraking ben met de gezondheidszorg.

Ik heb ervaring met de goede kanten van de zorg, maar ook de minder leuke of minder geslaagde kanten helaas. Ik heb geleerd wat het is om afhankelijk te zijn van hulpverleners en van vrienden en familie. Ik heb zelf ervaren hoe het is om goede hulpverlening te krijgen maar ook problematische hulp waarbij er niet goed werd aangesloten op mijn hulpvragen en zelfzorg tekorten. Dat is echter niet voor niks. Zowel de positieve als de negatieve ervaringen stimuleren mij om te werken in de gezondheidszorg.

Waarom dan verpleegkunde?
Omdat verpleegkunde een verbindende factor is in de gezondheidszorg, de verpleegkundige staat dichtbij de patient. Ze hebben bijvoorbeeld het beste toegang tot wat er daadwerkelijk omgaat in de patient. Zij zijn de getrainde oren en ogen van de gezondheidszorg, en analyseren en observeren om de juiste zorg in te schakelen of uit te voeren. Zij zijn samen met andere disciplines een belangrijk factor in de gezondheidstoestand van de patient. Zeker voor patiënten die moeite hebben met zichzelf tijdens een ziekteproces. Als verpleegkundige probeer je vroeg-signaleren te gebruiken om problemen te voorkomen, maar ook om problemen op te lossen als ze zich voor doen, of om de patient te helpen bij het zo goed mogelijk leren om te gaan met zijn of haar ziekte.

Tijdens mijn tussenjaar ben ik opzoek gegaan naar werk, en ben ik als ICT’er via een uitzendbureau op een tijdelijk project van Surplus geplaatst, zodoende kwam ik daar in contact met een coördinator voor vrijwilligers, en ben ik vrijwilliger geworden bij Surplus. Dit heeft een tijd later ervoor gezorgd dat ik ook huiskamerassistent werk ben gaan doen op dezelfde locatie. Ik vind het erg leuk om mijn werk te combineren met vrijwilligerswerk en ik moedig dan ook iedereen aan om het eens te proberen.

Ik wil iets kunnen betekenen voor andere zoals andere ook veel voor mij hebben betekend.

Hopelijk groeit deze website met mij mee over de tijd en kan ik hier mijn ervaringen en kennis delen. Wie weet wat de toekomst brengt.

Arjan